Vind je eigen weg

Darling! Je hebt wel een punt: die Gen-Z'ers hebben het wat mij betreft qua werkethos veel beter bekeken dan onze generatie. Ze zijn zich heel erg bewust van een goede work-life balance, iets waarvan wij (te) laat de noodzaak inzagen. Ze blijven niet hangen als het ze ergens niet bevalt, en ze zoeken werk waar ook een vorm van zingeving achter zit. Wat dat aangaat hebben ze hartstikke gelijk, more power to them.

Dat lievige? Dat ben ik ook al regelmatig tegengekomen en ik moet je eerlijk zeggen dat ik daar soms wel jeuk van krijg en er best iebelig van word. Is natuurlijk een heel persoonlijk ding en je weet dat ik nou eenmaal van een harde aanpak hou ;)) Maar een collega die mij schat noemt? Please go away! En dat geknuffel?? Niet voor mij. Zoals ik al zei: das persoonlijk.

Weet je wat denk ik het belangrijkste is? Dat we iedereen in zn waarde laten. En dat iedereen mag zijn, mag doen, mag wezen wie ie wilt. We doen er zelf natuurlijk nu ook een beetje aan mee door de stempels Boomers en Gen-Z uit te delen maar dat is de Zeitgeist. Mensen staan rap klaar om een mening te geven over alles wat 'de ander' volgens hun verkeerd zou doen, maar we zouden allemaal gewoon wat minder moeten oordelen over anderen, over wat ze doen en waarom ze het doen.

Want laten we eerlijk zijn: uiteindelijk draait het toch om het vinden onze van eigen weg in hoe we werken, hoe we leven en hoe we met elkaar omgaan. Zonder dat de één zich verheven voelt boven de ander. Want of je nou een Boomer, een Gen-Z’er of iets daartussenin bent—zolang je jezelf blijft en anderen dat ook gunt, komt het vanzelf goed. Ik denk ook dat het leven dan zo mogelijk nóg leuker zou zijn! Toch?

Terug naar het blogoverzicht