Help, ik heb commitment-angst
- Lon
- 1 aug
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 6 okt
Oké, vriendin, even iets luchtigers dan jouw ziekte. Alhoewel, misschien gaat het hier ook wel over een afwijking. Of op zijn minst een beperking. Ik heb commitment-angst. Dat klinkt dramatisch, dus ik noem het liever 'behoefte aan vrijheid'.
Ik schreef al eens eerder over mijn behoefte aan vrijheid in relaties, maar die drang geldt over de hele linie. Ik krijg al jeuk bij de gedachte aan afspraken voor volgende maand, laat staan theaterkaartjes kopen voor april volgend jaar. Wie bedenkt zoiets überhaupt? Alsof ik nu al weet of ik dan zin, tijd of überhaupt nog interesse heb! Misschien ben ik dan wel in het buitenland. Of dood, wie zal het zeggen.
Zelfs zakelijk wil ik niet vastzitten aan opdrachten langer dan drie maanden. Ik kan jaren blijven hangen bij dezelfde klant, maar alleen als ik elk kwartaal opnieuw mag beslissen of ik doorga. Vrijheid is voor mij geen luxe, maar een keiharde voorwaarde om lekker te functioneren.
Mijn creativiteit en levenslust gedijen omdat ik mijn dagen openhoud. Zakelijke klussen heb ik het liefst ook allemaal last-minute. Morgen af? Geen probleem! Ik werk door tot het af is. Maar over drie weken af? Daar krijg ik stress van en dus doe ik het ook direct. Als ik iets heb liggen, moet het af. Ik wil niks op de agenda hebben staan. Zelfs een afspraak voor overmorgen voelt als een beklemming, omdat ik nu nog niet weet waar mijn hoofd dan naar staat.
Dat ik toch al 25 jaar getrouwd ben is een wonder. Oké, credits naar mijn man, die begrijpt dat vrijheid mijn brandstof is. Waar ik met grote regelmaat periodes heb van ‘alles moet anders, ik wil verhuizen, emigreren!’, zit hij zijn tijd uit totdat mijn bevlieging du moment weer is overgewaaid. Hij gunt me de ruimte om mijn eigen ding te doen. Soms met een cynische opmerking of een kritische blik, maar die negeer ik gewoon.
Waarom zouden we onszelf ketenen aan verre toekomstplannen? Het leven gebeurt nú. Dus ik zeg: leef per dag, laat het leven verrassend blijven, en reserveer je commitment vooral voor datgene wat je écht waardevol vindt. Dus daarom: voor jou maak ik een uitzondering. Ik beloof bij deze plechtig dat we, zodra jij klaar bent met je hele shit, weer op vakantie gaan. Ook al duurt dat nog ruim een half jaar.
