Mijn brein is een groepsapp (en iedereen is dronken, afgeleid of passief-agressief)

Ken je dat gevoel dat je hoofd één grote groepsapp is waarin iedereen door elkaar praat, niemand ooit iets afmaakt en er om de haverklap een gifje wordt gestuurd van een glimlachende aap (of ranzigheid die ik hier niet zal benoemen)? Dat is dus mijn brein. Non-stop notificaties, nul structuur, en altijd nét op het moment dat ik denk: nu ga ik even rustig focussen.

De ene helft van mijn brein wil elke dag om 6 uur opstaan, havermout eten, koud douchen en een boek lezen over hoe je een nog efficiëntere versie van jezelf wordt. De andere helft zegt: “Cavaatje?” Niet morgen. Niet na werktijd. Nu. Gewoon een bubbeltje om 10:23 uur, op een dinsdag, want het leven is een circus en ik ben de clown zonder plan.

Ondertussen krijg ik meldingen van de innerlijke sportinfluencer: “Kom van die bank! Je moet bewegen! Discipline is sexy!” Direct daarna de passieve vriendin-stem:“Je hebt je beste vriendin al 4 dagen genegeerd. Ze denkt nu dat je haar haat. Of erger: dat je saai bent geworden.” Daarna schreeuwt iemand dat ik een verjaardagskaart ben vergeten en een ander vraagt of we eindelijk die ene lastige mail gaan beantwoorden. Dan de paniekstem die om 3 uur 's nachts vraagt of ik eigenlijk al wat voor mijn pensioen heb geregeld.

En dan: oh kijk! Een aanbieding voor leggings. Heb ik leggings nodig? Vast niet. Maar nu wil ik ze. Tussendoor heb ik al zes weken Blikkendag in mijn hoofd. En net toen ik die bijna kwijt was, kam Maserati, huis op Bali. Continu. Ook terwijl ik zit te interviewen of naar Yellowstone kijk. Dramatische scene, mijn hoofd; "echte liefde is te koop, whoohohoho!"

Eigenlijk wil ik dat iemand in die groepsapp de leiding neemt. Iemand die zegt: “Oké jongens, even stil. We gaan nu één ding doen. En we maken het af.” En dat dan iedereen instemt met een duimpje. Of een gifje. Van een vrouw in een dekentje, met een glas wijn en géén verantwoordelijkheden.

Terug naar het blogoverzicht