Beter laat dan nooit
- Nico

- 24 dec. 2024
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 5 okt.
Hey Lon,
Preach! Dat heb je goed gedaan zeg, ik ben trots op je. And if all else fails: de HEMA is zeker leuk :))
Weet je; of je nu zzp’er bent of in loondienst, overal zijn er mensen die over je heen proberen te lopen en die zullen proberen het onderste uit jouw kan te slepen. Ik spreek uit ervaring: ik heb het meegemaakt en te vaak laten gebeuren. Waarom? Omdat ik te druk bezig was met aardig gevonden worden, mezelf continu wilde bewijzen en niemand tegen de borst wilde stoten.
Ik heb mezelf opgejaagd tot een burn-out omdat ik bang was om als een faal gezien te worden. Werkweken van ruim meer dan 40 uur waren geen uitzondering. Alles deed ik uit ‘dankbaarheid’ voor de kansen die ik kreeg. Maar in die dankbaarheid vergat ik iets heel belangrijks: ik werkte er knetterhard voor. En omdat ik dat zelf niet erkende, was het voor anderen ook makkelijk om dat over het hoofd te zien.
De nasleep van die burn-out was een harde maar noodzakelijke les. Ik ontdekte dat mijn grenzen niet alleen belangrijk zijn, maar ook essentieel. Het moment dat ik leerde luisteren naar mijn onderbuikgevoel, veranderde alles. Bijvoorbeeld dat gevoel dat je zegt: ‘Dit gaat verkeerd aflopen.’ Daar luister ik nu naar. En als ik dat gevoel krijg, pak ik mijn biezen. Het is het simpelweg niet waard om door te gaan tot je letterlijk niet meer kunt.
Gelukkig zit ik nu in een situatie waar ik me gehoord, gezien en gewaardeerd voel. Het verschil? Ik zorg er nu ook zelf voor dat ik gehoord en gezien word. Ik weet waar ik over praat, wat ik doe en hoe het werkt. Die zelfverzekerdheid en bewustzijn zijn mijn redding geweest.
Ik heb met gemengde gevoelens naar de nieuwe generatie gekeken. Ik heb erop gemopperd, eerlijk is eerlijk. Ze willen 3 of 4 dagen werken, tijd voor zichzelf en stellen volop eisen. Maar weet je? Ik geef ze groot gelijk. Werk is niet alles. Het leven is alles. En werken mag daar een onderdeel van zijn, maar niet ten koste van je gezondheid en geluk.
Als ik iets heb geleerd, is het dit: je grenzen zijn niet optioneel, geen keuzemogelijkheid. Je moet ze kennen, bewaken en respecteren. Pas dan kun je duurzaam en plezierig werken en, belangrijker nog, leven. Het is nooit te laat om dat inzicht te krijgen. Beter laat dan nooit.





