Take it or leave it, ondernemen op je eigen voorwaarden

Ha die Nic,

Je hebt helemaal gelijk met je zero fucks given, maar ik vind het wel een uitdaging hoor. Een van de moeilijkste zaken als ondernemer vind ik om je rug recht te houden. Ik ben van nature niet zo’n rug-recht-houderig type. Ik wil graag iedereen te vriend houden en vermijd conflicten zoveel mogelijk (ik schreef er al eerder over). Duidelijk zijn is op de lange termijn veel beter, dat weet ik, maar dat wil nog niet zeggen dat het makkelijk is om te doen.

Onder andere hiervoor heb ik vorig jaar een heel coachingtraject doorlopen waarbij ik wel het een en ander opgestoken heb. En al die opgedane kennis kon ik afgelopen jaar dus in de praktijk brengen. In eerste instantie bij een opdracht die, na het inleveren van de eerste versie, veranderde. Het concept werd anders, de lengte werd anders, en of ik even alles opnieuw wilde doen. Waar mijn eerste neiging dan is om dat gewoon te doen, heb ik nu heel stoer (aan de telefoon nog wel, extra spannend) direct gevraagd hoe dat opgelost zou worden met de extra uren. En hoe leuk is dat, het was geen probleem, ik kreeg gewoon extra uren. Waar ik normaal niks gezegd zou hebben, had ik nu mooi even een paar honderd euro extra verdiend. Terecht natuurlijk, maar toch was ik trots op mezelf.

En ik kreeg er nog een; een geautomatiseerde mail vanuit een grote klant over een ‘korting’ op de freelancerstarieven. Dit is een klant waar ik al jaren veel voor werk en die een flink deel van mijn inkomen levert. Maar om nou eenzijdig de tarieven te gaan verlagen van iets wat toch al niet fantastisch betaalt? Mijn eerste gedachte was weer: ik maak er geen groot punt van. Het is een grote vaste klant, ze betalen mijn facturen netjes op tijd en ik moet tenslotte ook de hypotheek betalen. Maar in tweede instantie heb ik toch besloten om er niet mee akkoord te gaan. Als je in loondienst bent, ga je toch ook niet zomaar akkoord met een salarisverlaging? En ook hier pakte het goed uit, want ik mocht gewoon mijn oude tarief behouden. Wederom: wie niet waagt, wie niet wint!

Blijft spannend, zulke acties, want je loopt natuurlijk het risico klanten kwijt te raken. But then again, ik weet wat ik waard ben en als er een afvalt, vind ik wel weer wat nieuws. Ik doe dit al een jaar of twintig en weet dat er altijd weer wat nieuws op mijn pad komt. Het risico van ondernemen is natuurlijk dat je sowieso al geen zekerheid hebt qua werk of inkomen, dit hoort erbij. En ik word er dus steeds beter in. Steeds meer op mijn voorwaarden. Take it or leave it. Komt bijna altijd goed. En als je me binnenkort bij de HEMA ziet werken (wat me trouwens best leuk lijkt), dan weet je dat dat ik net iets té stoer heb gedaan. 

Terug naar het blogoverzicht