Hoe kun je een kankerpatiënt helpen?
- Lon
- 25 jul
- 2 minuten om te lezen
Bijgewerkt op: 6 okt
Ik weet dat jij ze inmiddels ook hebt gehad, Nico. De goedbedoelde adviezen. Dat je kanker kunt genezen met kurkuma of alkalisch water. Met cannabis en kauwen op abrikozenpitten. Door te mediteren met je anus gericht naar het zonlicht. En dat je vooral positief moet blijven, want dan komt alles goed. Fijn Gerda, krijg ik daar een garantiebewijs bij?
We willen geen adviezen en ervaringsverhalen Of nog erger, mensen die je vertellen dat het eigenlijk je eigen schuld is. Omdat je te veel hebt gezopen. Rood vlees hebt gegeten. Of suiker. En stress? Dat voedt alleen maar tumoren. Maar als patiënt zit je niet te wachten op leefstijladviezen. En al helemaal niet op horrorverhalen over de zus van de nicht van je buurvrouw die na zes jaar opnieuw borstkanker kreeg en toen doodging. Of de broer van de zoon van de slager die door chronische vermoeidheid nooit meer kon werken. Hou je tips en verhalen gewoon voor je.
Wat je wel kan doen? Praktische hulp! Maar wat kun je dan wél doen als iemand in je omgeving kanker krijgt? Je voelt je machteloos, dat snap ik maar al te goed. Je wilt iets doen, maar hoe? Heel simpel: praktische steun. Geen vage toezegging als "Als er iets is, bel maar." Een patiënt heeft al genoeg aan z’n hoofd en voelt zich vaak bezwaard om iets te vragen. Wees duidelijk, concreet en direct. Vraag:
"Kan ik morgenavond voor je koken?"
"Zal ik even de hond uitlaten?"
"Heb je gezelschap nodig tijdens je chemo?"
"Zal ik je kinderen naar ballet/voetbal/de speeltuin meenemen?"
Niet lullen, maar poetsen. Letterlijk.
Leer hulp vragen en accepteren En jij, als patiënt (klinkt kut, maar dat ben je nu even, dus maak er gebruik van): leer om hulp te vragen en accepteer het. Mensen om je heen wíllen graag iets doen. Ze willen het gevoel hebben dat ze écht bijdragen. Het klinkt misschien gek, maar het geeft hén ook iets: voldoening, een gevoel van nut en verbondenheid. Ik noem het het Florence Nightingale-syndroom: mensen worden gelukkig van iets betekenen voor een ander. Gun het ze. Gun het jezelf. Je verdient het.
Praktische hulp is liefde in actie. Het is geduld, begrip en écht luisteren naar wat nodig is. Dus zet de potjes kurkuma even terug in de kast, rol je mouwen op en wees er gewoon. Luister, vraag en doe. Zo simpel kan het zijn.
