Oppervlakkigheid, is dat erg?

Heb jij ook wel eens, dat iemand wat over je zegt waar je van schrikt? Onlangs heb ik een goede bekende om zijn mening over mijn schrijfsels gevraagd. Altijd riskant, iemand om zijn mening vragen. Voor je het weet, krijg je kritiek. En kritiek is niet leuk. Als iemand mijn roze cowboylaarzen lelijk vindt, prima! Doet me niks. Anders wordt het wanneer men zegt dat je, ik noem maar wat, onaardig bent. Dat wil je niet horen. Bovendien is het niet waar, vind ik zelf dan.

Mijn goede bekende vindt mij gelukkig niet onaardig (Althans, daar ga ik vooralsnog van uit). Hij vindt mijn schrijfstijl oppervlakkig. Oppervlakkig. Ik herhaal het wel tien keer. Hij vindt me oppervlakkig. Zoiets zet je aan het denken. Ben ik oppervlakkig? Wat is dat eigenlijk?  "Niet grondig, niet diepgaand. Gebrek aan kennis of grondig oordeel". Zegt Van Dale. En die kan het weten.

Mooi is dat. De volgende dag ben ik nog steeds verontwaardigd. Pas op de 2e dag na de dag des oordeels ga ik nadenken. Heeft hij gelijk? Een gebrek aan kennis. Kennis waarvan? Een brede algemene kennis staat vaak voor een oppervlakkige kennis. Het is óf veel kennis van weinig óf weinig kennis van veel. De specialist of de politicus. Welke is oppervlakkig? Nee, kennis vind ik niet per se een graadmeter voor oppervlakkigheid. (Bovendien ben ik heel goed in 30 seconds)

Gebrek aan een grondig oordeel dan. Ja, daar heeft hij een punt. Ik vind niet zoveel. Ik geef het toe, ik ben een meningloos typ. Niet uit desinteresse, maar uit een breed zicht op grijstinten. Zaken waarover je een mening moet hebben, zijn doorgaans niet zwart-wit. Ik kan me makkelijk verplaatsen in verschillende standpunten.

Vroeger speelden we het discussie-spel. Je begint met een (meestal extreme) stelling. De ene speler is vóór en de ander tegen. En dan je gelijk zien te halen. In zulke spelletjes ben ik goed. Leg mij maar een mening op en ik verdedig hem met verve. Onafhankelijk van wat ik er zelf van vind. Is dat oppervlakkig? Je kan het ook inlevend noemen. Ruimdenkend, flexibel. Geef het een naam. 

Ik schreef er laatst al eens over; ik heb wel een mening, maar voel niet vaak de behoefte om die te uiten. Ik ben tekstschrijver, geen journalist. Een journalist brengt nieuws. Een tekstschrijver brengt de boodschap van de klant. Of die nou waar is of niet. In mijn blogs hier wil ik vooral entertainen. Wat ik zelf vind en of het waar gebeurd is, maak toch niet uit als het een leuk verhaal is? (Deze is trouwens 100% waar, net als het verhaal met de Audi die ik kocht voor het vriendje, die zal ik eerdaags ook eens opschrijven.)

Nadenken en standpunten verdedigen moet je al zo vaak. Kom dus maar bij mij om even lekker oppervlakkig vermaakt te worden. Lang leve oppervlakkigheid op zijn tijd.

Terug naar het blogoverzicht

Wees welkom voor oppervlakkig amusement :-)